Peter Hoy
ABD Savunma Bakanlığı, dünyadaki en büyük yakıt tüketicisidir. Yükselen yakıt maliyetlerine ve sınırlı miktarda petrole rağmen, son yıllarda ordunun yakıt tüketimi artış gösterdi. İkinci Dünya Savaşı'nda, silahlı kuvvetler her gün asker başına yaklaşık bir galon yakıt kullanıyordu.
Çöl Fırtınası'nda, yakıt kullanımı dört galon civarındaydı. 2007’de ise, Irak ve Afganistan’daki operasyonlarla birlikte kullanım 16 galona, yani günde 3 milyon dolara (3,7 milyon YTL) kadar çıktı.
[**Resimlerde: Yakıt İçen Askeri Araçlar
[**Resimlerde: Savaş Robotları
[**Resimlerde: 10 Büyük Petrol Oyunu
[**Resimlerde: En İyi 10 Borsa Yatırım Fonu
[**Resimlerde: En Kötü 10 Borsa Yatırım Fonu
[**Resimlerde: Dünyanın En Büyük Uçakları
Peki bütün bunlar nereye gidiyor? Çoğunlukla Hava Kuvvetlerine. Askerlerin ve ağır ekipmanın çoğu hava yoluyla taşındığı için, jet yakıtı, bütün ordunun petrol tüketiminin yüzde 71’ini teşkil ediyor. Bir tabur asker sevkiyatı gerektiğinde, ABD Ulaştırma Komutanlığı (TransCom) bir kargo uçağıyla askerleri gidecekleri yere götürüyor.
"TransCom çok büyük bir havayolu şirketi gibi," diyor Albay Vern Beatty. "Doğru zaman geldiğinde, bir C-17 inip sizi alıyor ve gitmeniz gereken yere götürüyor."
C-17 Globemaster kargo uçağı 77 tondan fazla yük taşıyabiliyor. Daha büyük olan C-5 Galaxy ise 122 ton yük taşıyabiliyor; tam dolu olduğunda, 0,07 mil/galon yakıt tüketimine sahip. Hava taarruzları ve yer desteği için F-22 Raptor kullanılıyor. Art yakıcı olmaksızın süpersonik hızda gidebilen savaş uçağı, koşullara ve hıza bağlı olarak 0,4 mil/galon yakıt tüketimiyle Mach 2’yi geçiyor.
Pek çok savaş uçağı gibi, bu uçaklara da havada yakıt ikmali yapılabiliyor ama bu maliyeti daha da artırıyor. Mevcut petrol fiyatlarıyla, havadaki bir uçağa bir galon jet yakıtı doldurmak, 30 dolardan fazla (37 YTL) yakıta mal oluyor.
Askeri kara araçları daha az yakıtla daha uzun mesafe kat edebiliyor ama Beetle Bailey, Prius ile dolaşmıyor. Zırhlı birlik bölüğü, bir günde 600.000 galon kadar yakıt tüketebiliyor. M1 Abrams gibi bir tankın yaklaşık 0,6 mil/galon yakıt tüketimi bulunurken (tankları çekmek için tasarlanmış) M-1070 yarı römork gibi bir kargo aracı 1.2 mil/galon yakıt tüketimine sahip.
Askeri bir Humvee 10 ila 14 mil/galon arası yakıt tüketimine sahip ve bu rakam ticari olarak kullanılan bir Hummer ile neredeyse aynı. Ancak otoyoldan çıkıp kayalık Afgan arazisinde yol alırken yakıt tasarrufu düşüyor.
Üç büyük askeri kuvvet içinde Donanma en verimlisi görünüyor. Beatty, gemi motoru teknolojisi sayesinde deniz yoluyla ekipman göndermenin, hava yoluyla göndermekten daha ucuz olduğunu belirtiyor.
1951’de, Kongre Donanmaya nükleer enerjiyle çalışan bir denizaltı yapma yetkisi verdi. O zamana kadar, denizaltılar benzinle çalışıyor ve donanmada yalnızca küçük bir rol oynuyordu. Nükleer denizaltılar Soğuk Savaş sırasında çoğaldı ve bugün bütün donanma denizaltıları nükleer reaktörlerle çalışıyor.
108.000 beygir gücüne sahip ve 30 knotun üzerinde hız yapabilen Arleigh Burke sınıfı muhripler gibi donanmanın çoğu yüzey gemileri hala benzinle çalışıyor. Ama nükleer enerjiyle çalışan bazı gemiler de var. 1961’de 1,123 fit uzunluğundaki ve 30 knot hıza ulaşabilen sekiz reaktörlü USS Enterprise uçak gemisi, nükleer enerjiyle çalışan ilk gemi oldu.
Bugün, Nimitz sınıfı uçak gemileri de nükleer enerji kullanıyor. Bu büyük uçak gemileri, Hava Kuvvetlerinin uçaklarını ve vakit varsa askeri birlikleri ve ekipmanı ekonomik olarak taşımak için son derece önemli.