İş adamından hastaneye dudak uçuklatan bağış
Sıhhi tesisat şirketi sahibi Kanadalı iş adamı, yaşadığı şehirdeki hastaneye 25 milyon dolar bağışta bulundu.
İş adamından hastaneye dudak uçuklatan bağış
Sıhhi tesisat şirketi sahibi Kanadalı iş adamı, yaşadığı şehirdeki hastaneye 25 milyon dolar bağışta bulundu.
İş adamından hastaneye dudak uçuklatan bağış
Herkese ev, araba ve elmas aldı
Diwali
Elması takanların dünyanın en zengin insanları, çıkaranların ise en yoksulları olmaları ekonomik adaletsizliğin en büyük simgesi olarak gösterilir hep. Ancak Diwali’de durum farklı. Elmas şirketi Diwali, bütün elmas işçilerine çekilişle ve herkese bir hediye düşecek şekilde 570 araba, 200 ev ve 300’ün üzerinde elmastan yapılmış mücevher armağan etti. Üstelik hiçbir gerekçe olmadan!
İş adamından hastaneye dudak uçuklatan bağış
Game of Thrones izlemek için özel izin
Dan Rice
Her şey para, tatil değil elbette; önemli olan niyet! Küçük bir teknoloji şirketinin kurucusu olan Dan Rice ve ekibi sıkı bir Game of Thrones hayranıydı. Pazartesi günleri hem kendisinin hem de ekibinin bu tutkudan ötürü işe konsantre olamadığını fark eden Rice, Yılda 10 gün (10 bölüm için) Game of Thrones’un yayınlandığı günler işe gelmeyi yasakladı.
İş adamından hastaneye dudak uçuklatan bağış
SIFIRDAN BAŞLAYIP DÜNYANIN EN ZENGİN PATRONLARI OLDULAR
Dünyadaki varlıklı insanların bazıları, servet sahibi olmadan önce zor şartlarda yaşıyordu.
Kararlılığının, üstün çabanın ve biraz da şansın yardımıyla zengin olan milyarderler sıralandı.
İş adamından hastaneye dudak uçuklatan bağış
1- Kenny Troutt
Excel İletişim'in kurucusu Troutt'un babası barmenlik yapıyordu. Troutt, Güney İlinoi Üniversitesi'ndeki eğitim masraflarını karşılamak için yıllarca hayat sigortası sattı. Excel İletişim'in şuanki değeri 1.5 milyar dolar.
İş adamından hastaneye dudak uçuklatan bağış
2- Howard Schultz
Starbucks'ın CEO'su Schultz, evsizlerin yaşadığı kamplarda büyüdü. Şuanda 2.3 milyar dolarlık kahve zincirini yöneten Schultz, hayat hikayesini şöyle özetliyor:
"Evsiz kamplarında kaldığım günlerde, dünyanın iki taraftan ibaret olduğunu düşünürdüm. Bir tarafta her istediğini alabilen ve gönlünce para harcayan insanlar, diğer tarafta mutsuz ve parasız aileler...O yıllarda kendime edindiğim bir görev, 'diğer taraf'a geçmek oldu. Etrafımdaki insanların bana 'yapamazsın' dediği şeyi başarmak istedim. Şuanda üzerimdeki bir takım elbise ve kravat olabilir. Ancak şunu hiçbir zaman unutmayacağım: Nereden geldiğimi çok iyi biliyorum, geldiğim yerin nasıl bir yer olduğunu da."
