BİZE ULAŞIN
Kendi kusuru dışında işvereni tarafından iş sözleşmesi sona eren işçi eğer 1 yılını doldurduysa tazminat hakkı kazanmaktadır. Ancak bazı durumlar var ki eğer bu hataya düştüyseniz tazminat dahi almadan kovulabilirsiniz. İş Kanunu’nda yer alan ve milyonlarca kişiyi etkileyen bu maddeyi öğrenmekte fayda var. İşte tazminatsız kovulmanıza neden olacak unsurlar…
İş Kanunu’na göre, işe girerken iş sözleşmesi yapılmalıdır. Bu sözleşme hem işçiyi hem de işvereni bağlıyor. Sözleşme hakların korunması kadar işin yürümesi açısından da önemli. Sözleşmede çalışanlar kendi özelliklerini, eğitim durumlarını, sertifikalarını beyan ederken işveren de ne kadar ücret ödeyeceğini, işin tanımını burada yazılı hale getirmiş oluyor. Bu yüzden de sözleşmede yer alan bilgilerin mutlak suretle doğru olması gerekiyor. Yoksa her iki taraf açısından da burada verilecek yanlış bilgiler ilerde başa dert açabilir. Yine kanuna göre eğer işçi kendisiniz yanlış tanıtırsa tazminatsız atılabilir, işveren ise vaatlerini yerine getirmez ise işçiye haklı fesih imkanı doğar.
İş Kanununun 25. maddesinde ise yine ahlak ve iyi niyet kurallarına uymayan haller başlığı altında işverenin işçiyi tazminatsız çıkartabileceği durumlar şöyle sıralanıyor:
A) İş sözleşmesi yapıldığı sırada bu sözleşmenin esaslı noktalarından biri için gerekli vasıflar veya şartlar kendisinde bulunmadığı halde bunların kendisinde bulunduğunu ileri sürerek, yahut gerçeğe uygun olmayan bilgiler veya sözler söyleyerek işçinin işvereni yanıltması.
B) İşçinin, işveren yahut bunların aile üyelerinden birinin şeref ve namusuna dokunacak sözler sarf etmesi veya davranışlarda bulunması, yahut işveren hakkında şeref ve haysiyet kırıcı asılsız ihbar ve isnatlarda bulunması.
C) İşçinin işverenin başka bir işçisine cinsel tacizde bulunması.
D) İşçinin işverene yahut onun ailesi üyelerinden birine yahut işverenin başka işçisine sataşması, işyerine sarhoş yahut uyuşturucu madde almış olarak gelmesi ya da işyerinde bu maddeleri kullanması.
E) İşçinin, işverenin güvenini kötüye kullanmak, hırsızlık yapmak, işverenin meslek sırlarını ortaya atmak gibi doğruluk ve bağlılığa uymayan davranışlarda bulunması.
F) İşçinin, işyerinde, yedi günden fazla hapisle cezalandırılan ve cezası ertelenmeyen bir suç işlemesi.
G) İşçinin işverenden izin almaksızın veya haklı bir sebebe dayanmaksızın ardı ardına iki işgünü veya bir ay içinde iki defa herhangi bir tatil gününden sonraki iş günü, yahut bir ayda üç işgünü işine devam etmemesi.
H) İşçinin yapmakla ödevli bulunduğu görevleri kendisine hatırlatıldığı halde yapmamakta ısrar etmesi.
I) İşçinin kendi isteği veya savsaması yüzünden işin güvenliğini tehlikeye düşürmesi.
