Teknoloji mağazalarından akıllı telefon almak isteyenler, genellikle ihtiyaç kredisine yönlendiriyor. İhtiyaç kredisinde sigorta zorunluluğu bulunması nedeniyle kullanıcılar, fiyat farkı sorunu yaşayabiliyordu. Ancak GSM operatörleri aracılığıyla taksitli alışveriş yapmak, bankalardan sigorta yaptırmaktan kat kat daha fazla maddi yük oluşturuyordu.
Akıllı telefon almak isteyen kullanıcılar, eğer GSM operatörlerinden bu ihtiyaçlarını tedarik ederlerse genellikle onlara 12 taksit sunuluyor. Fakat fiyat farkı bakımından neredeyse yeni bir akıllı telefon alabilecek düzeyde maliyetler ortaya çıkıyordu. Bu nedenle kullanıcıların genellikle tercihleri, teknoloji mağazalarından yana oluyor.
Türkiye gibi kredi kullanımının çok fazla olduğu ülkelerde genellikle, Bankacılık Denetleme kuruluşları ek tedbirler almak zorunda kalıyor. BDDK, toplumdaki borç problemlerinin büyük boyutlara ulaşmaması için mümkün olduğunca bu tarz taksitlendirmelere sınır getiriyor. Ancak işin kullanıcı boyutunda tüm bunlar, ek maliyet anlamına geliyor.
Sizler de kredi ile cep telefonu almayı düşünüyor musunuz? Eğer düşünüyorsanız, BDDK’nın bu kararı hakkındaki düşünceniz olumlu mu? Fikirlerinizi yorumlar bölümünden aktarabilirsiniz.