İstihdam, belirli bir zaman aralığında iş sahibi olanları ifade eder. Kişi, belli bir ücret karşılığında bir yerde çalışıyorsa istihdama dahil olmuş olur.
İstihdamın farklı türleri vardır. İktisat bilimine göre istihdam;
Ulusal bir ekonomide mevcut üretim faktörlerinin tamamının, aynı zaman aralığında tam kapasite bir şekilde üretim yapmasına rağmen daha fazla üretim faktörüne ihtiyaç duyulması durumuna aşırı istihdam denir.
Daha kısa ve öz bir şekilde anlatacak olursak, aşırı istihdam, ulusal bir ekonomide herkes iş sahibi olmasına rağmen hala çalışacak insana ihtiyaç olması durumunu ifade eder.
Aşırı istihdam durumunun ortaya çıkışındaki temel sebep, arz talep dengesizliğidir. Mevcut üretim faktörlerinin tamamının çalışmasına rağmen, üretilen mal ve hizmet miktarları toplam talebi karşılayamaz.
Mevcut talebe cevap vermek için arzın artırılması gerekir. Ancak ülke ya da bölgedeki mevcut iş gücü halihazırda tam kapasite ile üretimde olduğu için iş gücü ihtiyacı giderilemez. Bu da aşırı istihdam durumunu ortaya çıkarır.
Tam istihdam, eksik istihdam ve aşırı istihdam kavramları, o ekonomide istihdam noktasında bir sorunun olduğunu işaret eder. Hiçbir ekonomi aşırı istihdam seviyesine çıkmak istemez. Çünkü üretim faktörlerinin değeri çok artar. Özellikle emek faktörü, yani iş gücü çok değerli hale gelir. Değerli iş gücü ile üretilen ürün ya da hizmetin fiyatı da artar. Bu da ekonomiye enflasyonist bir baskı oluşturur. Bunun sonucunda da enflasyonist olguların çözümlenmesi için yeni politikalar üretilmesi gerekir.
Aşırı istihdam durumunda mevcut ekonomik bölge dışından iş gücü talep edilir. Çalıştıracak işçi bulamayan gelişmiş ekonomiye sahip ülkelerin, ekonomisi daha geride olan ülkelerden işçi alması buna örnektir.
Sorunun çözümü için bir ikinci seçenek ise mevcut iş gücünü normal çalışma sürelerinden daha fazla çalıştırmaktır. Günde 8 saat çalışan bir işçinin günde 10 saat çalışmaya başlaması üretimde yüzde 25’lik bir emek artışı sağlar.